Το άθλημα Μπάντμιντον
To άθλημα της Αντιπτέρισης (Badminton)
Περιγραφή, Ιστορία και Επίσημοι Κανoνισμοί του Αθλήματος
Α. Λίγα λόγια…
Το badminton αποτελεί ένα από τα τέσσερα αθλήματα που παίζονται με ρακέτα και είναι με διαφορά το πιο γρήγορο.
Παίζεται από δύο ως τέσσερις παίκτες και χωρίζεται σε:
Απλό αντρών (δυο αθλητές)
διπλό αντρών (τέσσερις αθλητές χωρισμένοι σε δύο ομάδες)
απλό γυναικών κ διπλό γυναικών όπου ισχύει το ίδιο και με τους άντρες
και διπλό μικτό όπου ένα ζευγάρι άντρας-γυναίκα είναι αντίπαλο σε ένα αντίστοιχο (εδώ είναι και μια πρωτοτυπία του badminton καθότι είναι το μόνο άθλημα στο οποίο παίζουν συμπαίκτες άντρας με γυναίκα).
Το παιχνίδι παίζεται με ρακέτα και το φτερό (shutlecock αγγλιστί) ενώ μεταξύ των δύο αντιπάλων υπάρχει φιλέ, που το ύψος του είναι στο 1.55m στα δύο άκρα και στο 1.52m στη μέση.
Τα φτερά διακρίνονται στα φυσικά, που κατασκευάζονται από 16 πραγματικά φτερά χήνας, και στα πλαστικά.
Αντικειμενικός σκοπός του παιχνιδιού είναι να πέσει το φτερό στο γήπεδο του αντιπάλου, μιας περιοχής δηλαδή 6,70X6,10m.
Ενώ ο χώρος του γηπέδου φαίνεται μικρός, σε αυτόν βρίσκεται μόνο ένας αθλητής, σε αντίθεση με το βόλεϊ που είναι 9x9 και βρίσκονται 6 άτομα, και η αντοχή που απαιτείται σε υψηλό επίπεδο παιχνιδιού είναι εξαιρετικά υψηλή. Σε επίσης υψηλά επίπεδα βρίσκεται η ταχύτητα και η εκρηκτικότητα που χρειάζεται ο αθλητής και είναι άμεσα συγκρίσιμη μόνο με αθλήματα όπως οι πολεμικές τέχνες.
Οι πόντοι στο μπάντμιντον είναι μέχρι τα 21. Σε περίπτωση 20-20 τότε πρέπει να υπάρχει διαφορά 2 πόντων μέχρι να φτάσουμε στους 30, όπου και τελειώνει το σετ. Νικητής είναι αυτός που θα κερδίσει 2 σετ.
Η πρώτη συμμετοχή Ελλήνων παικτών έγινε στους Ολυμπιακούς της Αθήνας.
Ιστορία του αθλήματος
(Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τον 20ο αιώνα)
Το μπάντμιντον (αντιπτέριση στα Ελληνικά), έχει μια μακρά ιστορία που για πολλούς φτάνει μέχρι την Αρχαία Ελλάδα και την Αίγυπτο. Οι Ιάπωνες έπαιζαν μια εκδοχή του ήδη από τον 16ο αιώνα, η οποία ονομαζόταν Χανετσούκι.
Οι σύγχρονες ρίζες του μπορούν να αναζητηθούν στην Ινδία την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας. Στην περιοχή της Ινδίας Tamil Nadu παιζόταν μια
παραλλαγή του αθλήματος με μια μπάλα κατασκευασμένη από μαλλί, το ball badminton. Το παιχνίδι αυτό ονομαζόταν επίσης και Poona, από την ομώνυμη πόλη όπου ήταν πολύ δημοφιλές. Στην πόλη αυτή βρισκόταν ένα μεγάλος αριθμός Βρετανών στρατιωτών οι οποίοι έφεραν το παιχνίδι στην Αγγλία όταν επέστρεψαν από τη θητεία τους.
Εκεί καθιερώθηκαν νέοι κανόνες, οι οποίοι ταίριαζαν καλύτερα στην Αγγλική νοοτροπία. Αρχικά παιζόταν με το μάλλινο μπαλάκι αλλά στην πορεία υιοθετήθηκε το φτερωτό μπαλάκι (φτερό), το οποίο ήταν ήδη γνωστό από το παιχνίδι battledore and shuttlecock που παιζόταν στη Βρετανία.
Η σύγχρονη ονομασία του οφείλεται στον Δούκα του Μποφόρ και ειδικότερα στο κάστρο του όπου παιζόταν το άθλημα, με την ονομασία Πύργος του Μπάντμιντον το 1873. Ορισμένοι αμφισβητούν την πατρότητα του τίτλου όμως, μιας και το 1860, ο Isaac Spratt, ένας έμπορος παιχνιδιών εξέδωσε ένα βιβλίο με τον τίτλο Badminton Battledore – a new game. Το βιβλίο όμως δεν σώζεται σήμερα.
Οι πρώτοι επίσημοι κανόνες θεσπίστηκαν το 1893 από την Ένωση Μπάντμιντον της Αγγλίας ενώ το πρώτο τουρνουά έλαβε χώρα το 1899. Η IBF (Διεθνής ομοσπονδία μπάντμιντον) ιδρύθηκε το 1934 και αριθμούσε εννέα χώρες μέλη. Το άθλημα εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 1972 στο Μόναχο, ως άθλημα επίδειξης ενώ καθιερώθηκε επίσημα ως Ολυμπιακό Άθλημα το 1985. Στην Ελλάδα ήρθε το 1988.
Πηγές: tennisit και myphone